BOKSER.ORG TOP 95, CZYLI KLASYFIKUJEMY NAJLEPSZYCH POLSKICH AMATORÓW ZA 2011 ROK

Od kilku lat dokonanie podsumowania rocznych dokonań najlepszych polskich pięściarzy amatorskich nie jest zadaniem łatwym i przyjemnym. W czerwcu nasi kadrowicze szybko (cztery dni przed zakończeniem turnieju) pożegnali się z Mistrzostwami Europy w Ankarze, wygrywając tylko jedną walkę, niewiele lepiej prezentując się na wrześniowo-październikowych Mistrzostwach Świata w Baku, gdzie udało się wprowadzić tylko jednego zawodnika do 1/8 finałów. Ubiegłoroczne występy na imprezach mistrzowskich po raz kolejny obnażyły nasze braki szkoleniowe, organizacyjne oraz zawodnicze (ludzkie).

Po raz wtóry musieliśmy przyjąć do wiadomości fakt, że niektórzy z naszych pięściarzy zostali pokrzywdzeni przez sędziów i że dla niektórych losowanie było nieszczęśliwe, ale takie sytuacje nie są niczym nowym w amatorskim boksie, a "wszystkiemu winne" sędziowskie maszynki wprowadzono powszechnie do użycia już 22 lata temu. W sporcie nie liczą się gdybania, lecz fakty, czyli wyniki, a te mieliśmy wstydliwie słabe - 1 zwycięstwo (nad rywalem z Bośni i Hercegowiny) oraz 8 porażek w Ankarze; 5 zwycięstw (nad rywalami z Arabii Saudyjskiej, Sri Lanki, Afganistanu, Bośni i Hercegowiny i Wenezueli) oraz 10 porażek w Baku. Wspomniane statystyki kazały zadać pytanie: czy faktycznie podopieczni trenerów kadry byli należycie przygotowani do startów? Liczba i rozmiar niektórych porażek stawiały w wątpliwość formę przygotowań do mistrzostw, polegającą m.in. na omijaniu szerokim łukiem poważnych międzynarodowych turniejów bokserskich. Co gorsze, dało się słyszeć głosy, że w niektórych przypadkach o złym wyniku sportowym decydowała mała wola walki kadrowiczów, co musi dziwić, gdyż fakt reprezentowania barw Polski powinien nakładać na wybrańców trenera kadry obowiązki natury honorowej i ambicjonalnej.

Na rok przed Igrzyskami Olimpijskimi w Londynie nie widać wiosny w polskim boksie amatorskim. Są przysłowiowe "skowronki", takie jak zbierający międzynarodowe doświadczenie w lidze WSB Michał Olaś, zwycięzca Turnieju im. Feliksa Stamma, Michał Syrowatka, czy młodziutki mistrz Polski seniorów Dawid Michelus – jedyny polski pięściarz sklasyfikowany w rankingu AIBA. Nie ma niestety – oby tylko na razie – olimpijskich kwalifikacji.

49 KG: ŁUKASZ MASZCZYK

Od wielu lat bezdyskusyjnym liderem najlżejszej kategorii jest Łukasz Maszczyk. 27-letniemu pięściarzowi warszawskiej Gwardii zabrakło jednego zwycięstwa do kwalifikacji olimpijskiej i jako jedyny z Polaków wygrał w Baku dwa pojedynki. Na drugim miejscu sklasyfikowano 18-letniego mistrza Polski seniorów, Dawida Jagodzińskiego, który zawiódł nieco nasze oczekiwania podczas Młodzieżowych Mistrzostw Europy w Dublinie. Na trzecim miejscu znalazł się wicemistrz Polski Wojciech Peryt, który zadebiutował w reprezentacji Polski podczas Turnieju im. Feliksa Stamma. Kolejnym zawodnikom w zestawieniu brakuje zarówno doświadczenia, jak i umiejętności, by w przyszłym roku myśleć o wielkich sukcesach, dlatego szkoda, że w ciągu roku nie boksował (zakończył karierę?) ubiegłoroczny wicemistrz Polski, Artur Majer.    

1 Łukasz Maszczyk (1984) Gwardia Warszawa
2 Dawid Jagodziński (1993) Astoria Bydgoszcz
3 Wojciech Peryt (1987) Broń Radom
4 Tomasz Duda (-) Radomiak Radom
5 Damian Kozłowski (1988) MKS II LO Chełm

52 KG: PIOTR GUDEL

Regres formy Rafała Kaczora z jednej strony, jak i sportowe postępy Piotra Gudela z drugiej, spowodowały, że pierwszeństwo w klasyfikacji najlepszych zawodników wagi muszej wywalczył 21-letni pięściarz z Białegostoku. Zdobył tytuł mistrza Polski pokonując przed czasem Kaczora, reprezentował też barwy naszego kraju podczas Mistrzostw Świata. Gudel stoczył również podczas Turnieju im. Feliksa Stamma bardzo zacięty pojedynek z uznanym na międzynarodowej arenie Anglikiem Kalem Yafai, ulegając mu minimalnie na punkty. Na trzecim miejscu, za sześciokrotnym mistrzem Polski Kaczorem, klasyfikuję mistrza Polski do lat 23, Mateusza Rubczewskiego, który w drugiej połowie roku w ringu pokonał zarówno Daniela Żaboklickiego, jak i Pawła Nowaka. Przynajmniej trzecie miejsce w zestawieniu zająłby młodziutki wicemistrz Polski, Grzegorz Brynda. Elblążanin walczył jednak bardzo rzadko, nie uczestnicząc w turniejach z cyklu GP PZB. Na straty rok spisze Rajnchold Bromboszcz, który jeszcze w 2010 roku udanie rywalizował o krajowy prymat oraz wygrał kilka walk z zagranicznymi rywalami. Nowa jakośc do rywalizacji może w przyszłości wnieść brązowy medalista Młodzieżowych Mistrzostw Europy, 18-letni Grzegorz Kozłowski, którego nieco na kredyt (nie rywalizuje z seniorami) sklasyfikowaliśmy na 10.miejscu.

1 Piotr Gudel (1990) Cristal Białystok
2 Rafał Kaczor (1982) Box-Team Wałbrzych
3 Mateusz Rubczewski (1989) PKB Poznań
4 Grzegorz Brynda (1993) Kontra Elbląg
5 Daniel Żaboklicki (1988) Legia Warszawa
6 Paweł Nowak (1992) Olimp Szczecin
7 Rajnchold Bromboszcz (1990) RUSHH Kielce
8 Krystian Pawlikowski (1990) PKB Poznań
9 Dawid Więtkowski (1993) PKB Poznań
10 Grzegorz Kozłowski (1993) Gwardia Warszawa


56 KG: DAWID MICHELUS

Ubiegłoroczny lider kategorii do 56 kg wyraźnie przewyższa krajowych rywali. Szkoda, że sportową szansę zmarnował nadal młody 22-letni wicemistrz Polski, Mateusz Mazik, który został zdyskwalifikowany na dwa lata za stosowanie dopingu.  W tej sytuacji na fotel wicelidera awansował mistrz Polski do lat 23 Mariusz Burzyński, ze zmiennym szczęściem walczący w Europejskiej Lidze (Boxing One). Tuż zanim stawiam 22-letniego Marka Jędrzejewskiego, który z sobie znanych powodów nie wykonał oczekiwanego kroku naprzód w swojej karierze.  Nieco na wyrost, na wysokim, czwartym miejscu klasyfikuję 18-letniego Sylwestra Kozłowskiego, który wygrał dwie walki na Młodzieżowych Mistrzostwach Europy i jednego punkciku zabrakło mu do podium.

1 Dawid Michelus (1993) Sokół Piła
2 Mariusz Burzyński (1988) Box-Team Wałbrzych
3 Marek Jędrzejewski (1989) KS Damnica
4 Sylwester Kozłowski (1993) Gwardia Warszawa
5 Kamil Jaworek (1991) DKB Dąbrowa Górnicza
6 Michał Smerdel (1992) Gwarek Łęczna
7 Mariusz Piasecki (1988) Zagłębie Konin
8 Michał Martewicz (1992) Kontra Elbląg
9 Dawid Oborski (1993) Energetyka Lubin
10 Piotr Ożga (1992) Legenda Jarosław

60 KG: MICHAŁ CHUDECKI

Czterokrotny mistrz Polski, Michał Chudecki od lat lideruje naszym najlepszym „lekkim”, ale niestety coraz bardziej odstaje od międzynarodowej czołówki, czego potwierdzeniem były ubiegłoroczne starty. Tuż za nim po raz ostatni klasyfikuję 34-letniego Andrzeja Liczika, który na zakończenie sportowej kariery wywalczył srebrny medal Mistrzostw Polski. Numerem 3 zestawienia jest Mateusz Kostecki z Wieliczki, który ma zastąpić Liczika w Hetmanie Białystok. Tuż za nim na liście bojowy Damian Wrzesiński, klubowy dubler Chudeckiego z Poznania. Spora przyszłość może czekać 19-letniego Mateusza Polskiego (zadebiutował w Lidze Europejskiej) oraz dwóch niezwykle uzdolnionych 17-latków - Kazimierza Łęgowskiego i Konrada Dąbrowskiego, których jednak najprawdopodobniej w nowym roku zobaczymy w limicie wagi do 64 kg.

1 Michał Chudecki (1986) PKB Poznań
2 Andrzej Liczik (1977) Hetman Białystok
3 Mateusz Kostecki (1991) Górnik Wieliczka
4 Damian Wrzesiński (1987) PKB Poznań
5 Michał Leśniak (1990) Box-Team Wałbrzych
6 Maciej Mierzyński (1988) Cristal Białystok
7 Mateusz Polski (1992) Róża Karlino
8 Kazimierz Łęgowski (1994) Ósemka Chojnice
9 Konrad Dąbrowski (1994) Legia Warszawa
10 Artur Gierczak (1991) Olimp Szczecin

64 KG: MICHAŁ SYROWATKA

Krajowa pozycja Michała Syrowatki nie budzi wątpliwości. 23-letni zawodnik rodem z Ełku ma za sobą także niezły rok na arenie międzynarodowej (wygrał Turniej im. Feliksa Stamma), ale zabrakło mu błysku podczas dwóch najważniejszych imprez – mistrzostw Europy i Świata. Na drugim miejscu w zestawieniu znalazł się 18-letni wicemistrz Polski seniorów Patryk Szymański, którego zabrakło w kadrze na Młodzieżowe Mistrzostwa Europy, przez co pozbawiono szansy walki nawet o złoty medal. Spory postęp zanotowali trzeci na liście, 19-letni Ślązak Konrad Bystroń oraz kolejny w rankingu młodzian, 18-letni Sylwester Stempniewski. Na podobnym poziomie rywalizowali nieco od nich starsi Tomasz Mazur i Mariusz Kaczmarczyk. Odkryciem wagi do 64 kg był Rafał Perczyński, który mimo młodego wieku imponował nie tylko talentem, ale także umiejętnościami.

1 Michał Syrowatka (1988) Hetman Białystok
2 Patryk Szymański (1993) KS-BOKS Poznań/PKB Poznań
3 Konrad Bystroń (1992) 06 Kleofas Katowice
4 Sylwester Stempniewski (1993) Tygrys Elbląg
5 Tomasz Mazur (1989) PKB Poznań
6 Mariusz Kaczmarczyk (1990) GKS Tychy
7 Rafał Perczyński (1992) Gwardia Warszawa
8 Aleksander Nadolny (1990) Sako Gdańsk
9 Łukasz Pis (1991) PM Tiger Tarnów
10 Kamil Rzepka (1990) Wisłok Rzeszów

69 KG: KAMIL GARDZIELIK

To kolejny rok, kiedy kategoria z limitem do 69 kg nie ma wyraźnego lidera. Na jej czele stawiam 19-letniego wicemistrza Polski Kamila Gardzielika, który wprawdzie w drugiej części sezonu startował w wadze średniej, ale stoczył w niej tylko dwie walki. Niepokoi jednak brak sukcesów Kamila podczas międzynarodowych startów. Do grudnia wiceliderem zestawienia był najstarszy z całego grona 29-letni Marcin Łęgowski, ale porażka w ostatnim meczu ELB z solidnym Piotrem Sielawą, sprawiła, że to właśnie zawodnik z Białegostoku zajął drugie miejsce. Wyraźnie za podium znalazł się mistrz Polski do lat 23, Maciej Pieloch, wyprzedzając akademickiego Mistrza Europy Tomasza Kota, który w ub. roku walczył ze zmiennym szczęściem oraz niespodziewanego zwycięzcę Łęgowskiego, Ireneusza Zakrzewskiego.

1 Kamil Gardzielik (1992) PKB Poznań
2 Piotr Sielawa (1985) Hetman Białystok
3 Marcin Łęgowski (1982) Ósemka Chojnice
4 Maciej Pieloch (1990) Box-Team Wałbrzych
5 Tomasz Kot (1991) RUSHH Kielce
6 Ireneusz Zakrzewski (1992) Power Boks Jelenia Góra
7 Bartosz Szczotka (1992) Victoria Ostrołęka
8 Daniel Leszner (1992) BOKS Tur Łódź
9 Damian Kiwior (1992) Tiger Tarnów
10 Tomasz Piątek (1989) Broń Radom

75 KG: KAMIL SZEREMETA

Ułożenie klasyfikacji najlepszych polskich pięściarzy amatorskich wagi średniej było tym razem zadaniem niezwykle trudnym. Na czele zestawienia „średnich” stawiam 22-letniego Kamila Szeremetę, który minionego roku na pewno nie zaliczy do udanych. Zawodnik Hetmana był bardzo blisko kolejnego tytułu mistrz Polski (wielu obserwatorów jest zdania, że nie przegrał walki finałowej z Igorem Jakubowskim, któremu zrewanżował się w lidze). Poza tym Kamil pokonał Tomasza Jabłońskiego, który reprezentował Polskę podczas Mistrzostw Europy i Świata. Cieniem na formie Szeremety kładzie się jednak aż sześć porażek z zagranicznymi rywalami, które muszą niepokoić w kontekście kwalifikacji olimpijskiej. Tuż za pięściarzem Hetmana klasyfikuję mistrza Polski Igora Jakubowskiego, który w drugiej części roku boksował w wadze półciężkiej, wygrywając m.in. pojedynek na Mistrzostwach Świata. Oczko niżej w rankingu znalazł się Tomasz Jabłoński, który wyróżniał się równą formą przez cały sezon, zarówno w kraju, jak i zagranicą. Czwarte miejsce zajął  21-letni mistrz Polski do lat 23 Rafał Sodór, który w Wałczu wyraźnie zdystansował o rok starszego Michała Łoniewskiego. Wyżej niż zawodnika z Elbląga stawiam tegoroczne objawienie wagi średniej, Wojciecha Sobierajskiego, który bezdyskusyjnie rozbił w lidze Jakubowskiego, a pod koniec roku pewnie pokonał na punkty wspomnianego Łoniewskiego.   

1 Kamil Szeremeta (1989) Hetman Białystok
2 Igor Jakubowski (1992) PKB Poznań
3 Tomasz Jabłoński (1989) Sako Gdańsk
4 Rafał Sodór (1990) Victoria Ostrołęka
5 Wojciech Sobierajski (1989) Fenix Warszawa
6 Michał Łoniewski (1989) Kontra Elbląg
7 Przemysław Ziemnicki (-) PKB Poznań
8 Adam Kośmider (1991) Tygrys Elbląg
9 Michał Gurgacz (1988) Sztorm Szczecin
10 Paweł Michalik (1986) Legia Warszawa

81 KG: WŁODZIMIERZ LETR

Na czele listy zawodnicy, których potencjału nie dostrzega aktualny trener kadry narodowej, Wiesław Rudkowski. Mowa o Włodzimierzu Letrze i Krzysztofie Sadłoniu. Wyżej stawiam poznaniaka, który nie tylko zdobył tytuł Mistrza Polski i wygrywał turnieje z cyklu GP PZB, ale także stoczył dobry pojedynek ze znakomitym Irlandczykiem Joe Wardem podczas Turnieju im. Feliksa Stamma. Na niekorzyść Sadłonia, który pokonał w lidze Letra wpływała także mała ringowa aktywność. Na trzecim miejscu stawiam 21-letniego mistrza Polski do lat 23, Mateusza Tryca, który śmiało może zasługiwać na miano objawienia tej kategorii. Młody pięściarz warszawskiego Feniksa wyraźnie zdystansował Dawida Sławińskiego i Piotra Witczaka oraz wicemistrza Polski, Patryka Rostkowskiego, który zajął dopiero szóste miejsce w naszym zestawieniu.

1 Włodzimierz Letr (1987) PKB Poznań
2 Krzysztof Sadłoń (1984) Box-Team Wałbrzych
3 Mateusz Tryc (1990) Fenix Warszawa
4 Dawid Sławiński (1990) Cristal Białystok
5 Piotr Witczak (1991) Legia Warszawa
6 Patryk Rostkowski (1986) Hetman Białystok
7 Mateusz Górowski (1992) Golden Team Nowy Sącz  
8 Kamil Cywiński (1992) Gwardia Warszawa
9 Mateusz Gątnicki (1990) Paco Lublin
10 Paweł Stępień (1990) Olimp Szczecin

91 KG: MICHAŁ OLAŚ

Liderem wagi ciężkiej w minionym roku był bezdyskusyjnie 22-letni Michał Olaś, który zdobył złoty medal Mistrzostw Polski, reprezentował nasz kraj podczas Mistrzostw Europy i Świata oraz udanie zadebiutował w zawodowej lidze WSB (choć w limicie wagi superciężkiej). Drugi w rankingu jest zasłużenie syn byłego mistrza Polski Janusza Gerleckiego, Michał. Szkoda, że zawodnik z Poznania swojej klasy nie potrafił potwierdzić w walkach z zagranicznymi rywalami. Na wysokim trzecim miejscu klasyfikuję Dawida Deika, któremu na dobre wyszło rozstanie z PKB i powrót do Słupska. Mistrz Polski do lat 23 wyprzedził w naszym rankingu niezwykle silnie bijącego Ślązaka Krzysztofa Kowalskiego, który efektownie wygrywał w Europejskiej Lidze oraz radomianina Michała Cieślaka, który czyni stałe postępy. Wyżej sklasyfikowany byłby zapewne Karen Saakyan z Białegostoku, który w ub. roku pokonał m.in. Gerleckiego, ale niestety nie zobaczyliśmy go w ringu w drugiej połowie roku.

1 Michał Olaś (1989) Fenix Warszawa
2 Michał Gerlecki (1986) PKB Poznań
3 Dawid Deik (1990) PKB Poznań/Czarni Słupsk
4 Krzysztof Kowalski (-) MOSiR Mysłowice
5 Michał Cieślak (1989) Broń Radom
6 Karen Saakyan (1987) Hetman Białystok
7 Bartłomiej Krasuski (1990) Olimp Lublin
8 Marek Gedroch (1990) Olimp Szczecin
9 Wojciech Sawicki (-) Cristal Białystok
10 Sebastian Jankowski (1992) Niedźwiedź Kętrzyn

+91 KG: MARCIN REKOWSKI

Dominacja Marcina Rekowskiego nie była tak wyraźna jak w ostatnich sezonach. „Rex” zdobył wprawdzie tytuł Mistrza Polski i wystąpił podczas Mistrzostw Europy, ale pod koniec roku nie potrafił rozstrzygnąć na swoją korzyść walk z dużo młodszymi od siebie Tomaszem Duszakiem i Rogerem Hryniukiem. Tuż za liderem sklasyfikowany został 21-letni Patryk Brzeski, które ma wszelkie dane ku temu, by być sukcesorem Rekowskiego w kadrze. O tym samym myślą zapewne 19-latek z Elbląga, Marcin Śnitko oraz 22-letni Duszak, który w drugiej części roku ustabilizował swoją formę.
 

1 Marcin Rekowski (1978) PKB Poznań
2 Patryk Brzeski (1990) Champion Nowy Dwór Maz.
3 Marcin Śnitko (1992) Tygrys Elbląg
4 Tomasz Duszak (1989) Junior Boks Poznań
5 Arkadiusz Toborek (-) MOSiR Mysłowice
6 Przemysław Stępień (Carbo Gliwice)
7 Artur Wichrowski (1986) PKB Poznań
8 Roger Hryniuk (1991) Cristal Białystok
9 Michał Towarnicki (1983) Skorpion Szczecin
10 Michał Jabłoński (1987) Wisłok Rzeszów