DEONTAY WILDER ODZYSKAŁ MISTRZOSTWO ŚWIATA DLA AMERYKI!

Blisko osiem lat temu Amerykanie stracili ostatniego mistrza świata wagi ciężkiej. Po tak długim okresie posuchy niemal wszyscy tamtejsi kibice zwrócili oczy w stronę Deontay Wildera (33-0, 32 KO), który dziś nad ranem zaatakował Bermane'a Stiverne'a (24-2-1, 21 KO) i należący do niego pas federacji WBC.

Dwumetrowy niszczyciel wyszedł do ringu jako pierwszy i pomimo ogromnych oczekiwań wobec niego, wyglądał na rozluźnionego i wyjątkowo spokojnego. Potem pojawił się Haitańczyk, dla którego była to pierwsza obrona tytułu. Obaj znani są z nokautujących ciosów, dlatego niektórzy spodziewali się bardzo szybkiego rozstrzygnięcia...

Stiverne pierwszą rundę rozpoczął od lekkiego pressingu. Spychał challengera, ale to właśnie on cofając się kontrolował pojedynek w pierwszych trzech minutach długim lewym prostym. To było tylko preludium przed rundą numer dwa!

Od samego początku "Brązowy Bombardier" polował na nokautujący cios z prawej ręki, lecz nie mógł się przedrzeć przez szczelną gardę championa. Nagle - pięć sekund przed końcem, jeden z jego ciosów doszedł do celu i od razu zrobił spustoszenie. Stiverne panicznie łapał się rywala by sklinczować, a gdy zabrzmiał gong, chwiejnym krokiem wracał do narożnika.

Deontay nie podpalał się i w trzeciej odsłonie spokojnie kąsał od nowa lewym prostym, dalej polując prawą ręką na kończące uderzenie. Ale to nie przyszło, zaś w czwartej rundzie Stiverne radził sobie już coraz odważniej, powoli przejmując inicjatywę. Kiedy Deontay wyszedł do piątego starcia, wypłynął na szerokie wody, ponieważ jak dotąd żaden z jego rywali nie wytrzymał z nim tak długo. Amerykanin zrozumiał, że łatwo nie będzie i trochę spuścił z tonu, ale na finiszu znów się zerwał, zasypał mistrza potężnymi bombami, które ten jednak przyjmował na gardę bez zmrużenia oka.

Na początku szóstej rundy Bermane nareszcie trafił challengera na głowę - lewym sierpowym. Amerykanin kontrolował dalej sytuację, lecz kiedy zabrzmiał gong na przerwę Stiverne rzucił mu na odchodne "Jesteś zmęczony". I rzeczywiście w siódmej odsłonie to on spychał Wildera do obrony. Poczuł się wtedy chyba zbyt dobrze, bo rywal nagle skontrował piekielnym prawym, po którym champion przeleciał pół ringu i zatrzymał się dopiero na linach. Ale ustał ten cios oraz kolejne jakie na niego spadły, jak na prawdziwego mistrza wszechwag przystało.

W ósmym starciu pretendenta dopadł chyba lekki kryzys. Zadawał mało ciosów, cofał się, a wyczuwający swoją szansę Haitańczyk z kanadyjskim paszportem skoncentrował się tym razem na obijaniu jego tułowia. Minuta przerwy dobrze zrobiła Wilderowi, bo w dziewiątej rundzie "odżył" i znów swoimi ciosami prostymi przejął kontrolę nad walką. Stiverne próbował, lecz w dziesiątej rundzie również był już wyczerpany i nie potrafił podkręcić tempa. Podobnie wyglądały następne trzy minuty i przed ostatnim starciem jasne było, że Stiverne chcąc obronić tytuł będzie musiał pokusić się o nokaut. Atakował z całych sił, lecz tych już nie zostało mu dużo w baku. Wilder z kolei nie robił nic poza obroną, mając w kieszeni pewne zwycięstwo. A gdy zabrzmiał ostatni gong, eksplodował z radości, jeszcze przed ogłoszeniem werdyktu. Sędziowie nie mieli wątpliwości i typowali na jego korzyść jednogłośnie - 118:109, 119:108 i 120:107.