TIGER: ADAMEK NIE POWINIEN NAS REPREZENTOWAĆ W EUROPARLAMENCIE

- Nie rozumiem tego. Albo ktoś idzie do europarlamentu, albo boksuje. Trzeba się określić. Nie można być w 99 procentach skoncentrowanym, bo to oznacza w praktyce zero koncentracji. Jeśli ktoś chce łączyć politykę i boks, to może walczyć tylko z… Artem Binkowskim – ocenia Michalczewski.

Sporo uwagi poświęca pan Tomaszowi Adamkowi i jego karierze politycznej. Nie przypadły panu do gustu jego hasła wyborcze?

- Nie może w europarlamencie reprezentować nas człowiek, który mówi coś przeciwko homoseksualistom. Mi to wiochą śmierdzi. Ja mam kolegów homoseksualistów, koleżanki lesbijki i co mnie to obchodzi, że ktoś się całuje? Dopóki mnie nie będzie całował, to nie ma żadnego problemu. Ktoś Adamkowi nagadał, że w polityce dobrze zarobi. Będzie dostawał 100 tys. złotych miesięcznie, to sześć baniek przez pięć lat. Tyle Tomek nie zarobił w trakcie kariery. Życzę mu tego, ale do polityki to jest on kompletnie nieprzygotowany.

Lepiej, żeby Adamek skoncentrował się na boksie?

- Na pewno musi się określić, bo nie da się boksować i robić interesy. Ja tak robiłem pod koniec kariery i to był błąd. Dwie moje ostatnie walki przegrałem nie dlatego, że źle trenowałem, tylko nie byłem skoncentrowany. Łączyłem biznes z boksem. Wchodziłem na salę treningową z telefonem przy uchu. Wychodziłem z telefonem, pytałem, co kupiliśmy, co sprzedaliśmy i co załatwiliśmy. Walką trzeba żyć w 100 procentach. Dawniej kładłem się i budziłem z myślą o walce. Jak na pięć minut udało się o niej zapomnieć, to już było wydarzenie. Łącząc politykę z boksem można sobie walczyć najwyżej z Binkowskim.

W wywiadach i felietonach ostro rozprawia się pan z polskim boksem. Teraz jest Adamek, wcześniej Artur Szpilka. Wyśmiał pan też galę w Opolu i promotorów. Najwyraźniej nie zależy panu na dobrych stosunkach w środowisku?

- A dlaczego ja mam mówić to, co komuś odpowiada? Czy ktoś mnie pobije? Ja nie mogę mówić, że czarne jest białe. Jestem jednym z największych fachowców w polskim boksie i muszę się wypowiadać fachowo. Wiem, jak funkcjonuje poważny boks, jak powinien funkcjonować nasz. Widziałem to z bliska przez wiele lat. Pewnie, że niektórych chłopaków mógłbym oszczędzić. Ale ja nie robię im na złość, ja do nich apeluję. Myślałem, że może któryś coś usłyszy, zastanowi się, ale widzę, że to jednak nie funkcjonuje. Dlatego przestałem się wypowiadać, bo to nich nie dociera.

Czyli apelował pan do Artura Szpilki, ale on to odebrał inaczej i odgryzł się w wywiadzie dla „Przeglądu Sportowego”?

- No właśnie, ale jak się odgryzł. On się skompromitował. Przecież wiadomo, że ja mam więcej kibiców niż on. Ja tego nie słyszałem, tylko mi ludzie opowiadali. Co on dokładnie powiedział?

Że jest pan Niemcem.

- A on dla mnie jest… Chińczykiem. To Szpilka ma problem z określeniem, kim jest. Czy jest grypsującym, czy chippendalesem. Ja do niego apelowałem, bo jak nie ma się szacunku i pokory, to w żadnej dziedzinie życia nie odniesie się sukcesu. Pokora przede wszystkim, to jest podstawa, abecadło. Boks to nie jest gadanie, tylko boksowanie w ringu. A co Szpilka pokazał? Dostał w brzuch i zrobił „ała, ała”. No proszę, ja po takim czymś bym się schował, nie odzywał i przemyślał swój styl. Potrzeba pokory. Pokory!

Dobrych cech dopatrzył się pan u Mateusza Masternaka, którego karierę pan wspiera?

- Mateusz to fajny chłopak, widzę w nim potencjał. Ja za niego nie będę walczył, nie będę trenował, ale mogę mu pomóc zapewnić bezstresowe przygotowania. Chcę stworzyć atmosferę, pokazuję jak zorganizować team. Boks jest sportem indywidualnym, ale w pojedynkę jest się nikim. Do teamu należy żona, dzieciaki, trener, masażysta, adwokat, lekarz, koledzy. To ma być niewidzialny wiatr, który dmucha w plecy. Ale kapitanem musi być Mateusz. Mam nadzieję, że dojdzie do jego walki z Ilungą Makabu. Tu nie ma się co brandzlować, trzeba się bić z poważnymi przeciwnikami, bo tego wymaga się od mistrzów.