DZIECKO RINGU
Żeby poznać historię pewnego chłopca z Londynu, który w wieku 9 lat pięściami zarabiał na chleb, musimy cofnąć się w czasie do roku 1920. To okres, w którym w Anglii panowała bieda i ludzie z niższego szczebla społecznego często ledwo wiązali koniec z końcem. To również czas, kiedy boks zawodowy cieszył się coraz większą popularnością, głównie za sprawą niezwykle brutalnych pojedynków, toczonych w zadymionych barach i knajpach. Niestety w tych krwawych bitwach, często ku uciesze lokalnej gawiedzi, występowali mali chłopcy. Jednym z nich był urodzony 17 lutego 1913 roku Nipper Pat Daly (99-11-8, 26 KO).
Skradzione dzieciństwo.
Rodzina Nipperów mieszkała w londyńskiej dzielnicy Marylebone, w domu bez łazienki i ciepłej wody. Ojciec Nippera, widząc jak jego kilkuletni syn toczy pojedynki na ulicach z rówieśnikami, postanawia nauczyć go szlachetnej sztuki samoobrony. Dlatego zaprowadza go do profesora Andrew Newtona, który szybko odkrywa drzemiący w nim talent i poddaje dziecko regularnemu treningowi.
Pierwszą profesjonalną walkę młody Nipper miał w 1923 roku, zwyciężając na punkty po 4 rundach i inkasując za wygraną 25 pensów. Choć ciężko w to dzisiaj uwierzyć, ale miał wówczas zaledwie 9 lat!!
Mały zabijaka.
W owych czasach w Londynie mimo kryzysu i bezrobocia boks miał się świetnie. Na walki przychodziło mnóstwo kibiców, żądnych obejrzenia bezpardonowych zmagań ówczesnych gladiatorów. Mały chłopczyk bardzo szybko stał się lokalną atrakcją. Ludzie chcieli na żywo zobaczyć tego kilkulatka, który wygrywał z dorosłymi bokserami, często ich wręcz ośmieszając.
W wieku 11 lat stoczył wspaniałą trylogię z pochodzącym z Yorkshire Johnnym Summersem Najpierw pokonał go popołudniu, w rewanżowym starciu powtórzył to samo wieczorem, a następnie po raz ostatni sprawił mu dotkliwe lanie w nocy. Kompletując w ten sposób niezwykłego bokserskiego hat-tricka. W sumie za 18 rund które wówczas przewalczył zarobił 65 pensów.
18- letni wrak.
Mając lat 14 Nipper porzucił szkołę, zostając pełnoetatowym pięściarzem. Jego trenerem i opiekunem był wciąż, wietrzący świetny zysk na młodym zawodowcu, profesor Newton. Po podpisaniu z nim kontraktu Daly otrzymywał cotygodniowe ‘stypendium’ w wysokości 50 pensów. Oczywiście oprócz normalnych, codziennych treningów, musiał także sprzątać salę treningową, zmywać podłogi i czyścić podwórze po psach swojego opiekuna.
Nipper pomiędzy swoim 14 i 16 rokiem życia miał już na koncie 70 pojedynków w tym aż 25 piętnasto-rundowych wojen. Występował najpierw w wadze muszej, a następnie koguciej i piórkowej. Na swoim rozkładzie miał między innymi ówczesnego mistrza Europy, dwóch mistrzów Niemiec, mistrza Włoch, a także trzech mistrzów Wielkiej Brytanii. Swoją karierę zakończył wypalony psychicznie i fizycznie w wieku 18 lat, nie doczekawszy się szansy boksowania o tytuł światowy. W sumie ze 120 walk przegrał tylko 11. Po latach domagano się, aby jego trenera i opiekuna profesora Newtona wsadzono do więzienia, za tak brutalne wykorzystanie i wyeksploatowanie tego młodego chłopca.
W roku 1929 kiedy to Nipper przechodził na bokserską emeryturę utworzono brytyjski związek bokserski (The British Boxing Board of Control). Dzięki temu ludzie tacy jak profesor Newton raz na zawsze zostali wykluczeni z pięściarskiego świata. Po wielu latach jeden z wnuków Nippera, Alex Daley napisał o nim książkę pod tytułem ‘Nipper The Amazing Story of Boxing’s Wander Boy’, dzięki czemu jego niezwykła historia przetrwała do dzisiaj. Sam bohater zmarł w 1988 roku, dożywszy 75 lat.
Artukuł wielce interesujący.
Historia wydaje sie byc prawdziwa, bo nawet na boxrecu wierzac datom, to on rzeczywiscie mial okolo 9 lat jak wystapil na ringu zawodowym. Dziwi mnie fakt, ze wczesniej nie slyszalem tej historii, bo przeciez ona jest niewiarygodna, tak jak to bylby scenariusz z holywoodzkiego filmu.
naturalne zdolności Daly dla sportu, w połączeniu z coachingu prof Newtona, zobaczył, że jego umiejętności bokserskie rozwijać w zdumiewającym tempie, tak bardzo, że została wpisana do jego pierwszej walki zawodowej w wieku zaledwie dziewięć lub 10. W ciągu następnych kilku lat zgromadziła długi ciąg zwycięstw, walki w małych klubach w Londynie i okolicach, często tracąc wieku, wzrostu i masy ciała do przeciwników.
W czerwcu 1927 roku, choć w wieku zaledwie 14, Daly był sparing partnera na panujący mistrz świata wagi średniej Mickey Walker , który był w Londynie, przygotowuje się do obrony tytułu-świata przeciwko Szkocji Milligan Tommy . Walker i jego menedżer, Jack "Doc" Kearns , były uważane zaskoczony przez młodego boksera talent.
Daly walczył swój pierwszy 15-rundzie konkursu w październiku 1927 roku (jeszcze w wieku zaledwie 14), w skrzynkach często na odległość, że przez resztę jego kariery. Pod koniec 1927 roku w Wielkiej Brytanii handlu papieru boks boks (prekursorem Boxing News ) był wyrzucenia go jako prawdopodobnego mistrza świata przyszłości.
[ edytuj ] Top muszej rywal w wieku 15 lat
W 1928 walczył 25 razy, pokonując wiele czołowych flyweights w Wielkiej Brytanii, a także panującego muszej mistrz Włoch, Giovanni Sili i panującego muszej mistrz Niemiec, Ludwig Minow . Punktów zwycięstwo nad top brytyjski tytuł rywal muszej (i przyszły brytyjski mistrz muszej) Bert Kirby , pakowane Daly w kolejce szansę na tytuł, a następnie w posiadaniu Leith's Hill Johnny . Ale pod koniec 1928 Daly przerosły muszej klasy i nie dostał title shot. Na początku 1929 roku przeniósł się do koguciej.
tytuł World ofertę walki w wieku 16 lat
1929 okazał się najbardziej ruchliwych roku Daly jako bokser: miał 33 konkursów, z których wygrał 29, stracił 3 (wszystkie w środku odległości) i zwrócił się 1. Wśród jego walki były zwycięstwa nad jedne z najlepszych koguciej Europy i piórkowej bokserów, w tym panującego belgijski koguciej mistrz (i przyszłego mistrza Europy koguciej) Petit Biquet , niedawno zdetronizował British koguciej mistrz Alf 'Kid' Pattenden , przyszły brytyjski koguciej mistrz Dick Corbett , były olimpijczyk i mistrz ABA koguciej Jack Garland i niemieckim muszej i koguciej mistrz Karl Schulze . Nie było rozpowszechnione połączeń w prasie Daly, że będą mogły walczyć o tytuł brytyjskiego koguciej, a następnie w posiadaniu Teddy Baldock , ale niedawno BBB C rozporządzenia (później zmieniony) zapobiegać bokserów wieku poniżej 21 lat od kwestionowania brytyjskich tytułów.
W 1929 wrześniowym wydaniu The Ring Magazine rankingu Szczypce Pat Daly pod numerem 10 na świecie w koguciej (ocen za miesiąc lipiec) - był wtedy w wieku zaledwie 16 lat. Wkrótce potem otrzymał propozycję walki tytuł mistrza świata w USA w stosunku do nowo koronowany świecie piórkowej Walka Battalino , ale kierownik Daly, który podpisał z nim pod ścisłą umowy, nie pozwolił mu walczyć w Stanach Zjednoczonych.
W dniu 9 października 1929 roku walczył panujący brytyjski mistrz wagi piórkowej, Johnny Cuthbert , ponad 12 minut trzech rund, ale poniósł ciężar podejmowania kłopoty w przygotowaniach do walki. Według doniesień gazety, Daly outboxed mistrz i prowadził na punkty, kiedy znokautował w ósmej rundzie.
Odsunięcie od boksu w wieku 17 lat
Na początku 1930 Daly przenieśli się do lekkich dział, aw marcu tego roku, w artykule zatytułowanym "przyszłych mistrzów Anglii", "Daily Express" wziął go za obiecujące perspektywy boksu w Wielkiej Brytanii najbardziej.
W dniu 20 kwietnia 1930 roku walczył przyszły brytyjski mistrz świata wagi piórkowej i tytuł challenger Seaman Tommy Watson , ale znowu miał wagę podejmowania trudnej sytuacji w okresie przygotowań do walki. Mimo outboxing Watson znacznie konkursu, Daly został zatrzymany w XI rundzie, po zburzono kilka razy. Doznał wstrząśnienia mózgu w wyniku walki i nie był w stanie chodzić przez kilka tygodni. W dniu 5 czerwca 1930 roku został pospiesznie weszła w konkursie z Trealaw's Baker Nobby natomiast nadal cierpi z powodu wstrząsu mózgu i stracił przez XIII rundy pucharowej technicznych.
Po czteromiesięcznej przerwie od boksu Daly starał się na powrót. Miał dziewięć kolejnych konkursach: wygrywając siedem, tracąc jedną i rysunek jeden. Ale co do kalibru owych przeciwników był głęboko pod klasę ludzi poznał wcześniej, a doniesienia prasowe byli jednomyślni w twierdzeniu, że jego forma spadła znacząco. Powszechnie stwierdzić, że pod jego kierownictwem przełożonego, miał zapłacił cenę za zbyt wielu konkursów na zbyt wysokim poziomie, w zbyt młodym wieku. Sposoby, jak to ujął, że on nigdy nie będzie mistrzem świata teraz ", postanowił wycofać się z boksu. Miał jego ostatnia walka w dniu 27 stycznia 1931 - dokładnie trzy tygodnie przed jego osiemnaste urodziny.
jakis wybryk natury