PASCAL: HOPKINS JEST LEGENDĄ, ADAMEK MOIM ULUBIEŃCEM

18 grudnia ubiegłego roku, Jean Pascal (26-1-1, 16 KO) zremisował po ciekawej walce z legendarnym Bernardem Hopkinsem (51-5-2, 32 KO). Ten rezultat pozwolił zachować Kanadyjczykowi pasy mistrzowskie IBO i WBC. Werdykt sędziowski spotkał się z wieloma nieprzychylnymi opiniami. Fachowcy w dużej mierze twierdzili, że zwycięstwo należało się "Katowi". Swoje zdanie na ten temat wypowiedział Pascal, który chętnie zgodził się na udzielanie wywiadu dla BOKSER.ORG.

28-letni pięściarz opowiada o ostatniej walce, zaplanowanym na 21 maja rewanżu oraz o wielkiej sympatii do… Tomka Adamka. Utytułowany bokser z dumą mówi o tym, że dwa razy posłał na deski legendę amerykańskich ringów. Zapraszamy do lektury!

Tuż po walce z Hopkinsem nie wyglądałeś na moralnego zwycięzcę. Jesteś zadowolony ze swojego występu?
Jean Pascal: Znakomity bokser musi posiadać umiejętność dostosowania się do sytuacji, rywala. Nigdy nie jestem w pełni usatysfakcjonowany swoją postawą w ringu, nawet po świetnym występie. Jestem perfekcjonistą. Niektórzy twierdzą, że wygrał Hopkins, inni stawiają na mój triumf... Spójrz na statystyki, Hopkins w całej swojej karierze lądował na deskach trzy razy, z czego dwa nokdauny zaliczył po moich ciosach. Rzecz jasna jestem z tego faktu zadowolony, zresztą nie tylko z tego. Wiele osób szeroko komentowało nasz występ w mediach. Jeśli odpowiednio "czytasz walkę" i wyciągasz wnioski, wtedy możesz nazwać siebie wielkim fighterem. Ja tego dokonałem.

Pojawiają się opinie, wskazujące że Hopkinsowi w zwycięstwie przeszkodził wiek, gdyż sędziowie z reguły przychylniej oceniają  młodszego zawodnika, tym bardziej jak posiada tytuły mistrzowskie…
JP: Nie zgadzam się z tobą. Uważam, że sędziowie doceniając znakomitą reputację Bernarda, przyznawali niektóre wyrównane rundy na korzyść Amerykanina. Przecież on jest legendą zawodowego pięściarstwa i bazuje na swoim wielkim nazwisku. Sędziowie pozytywnie rozpatrują takie aspekty.

21 maja – to oficjalna data waszego rewanżowego starcia. Jak się przygotowujesz do tej walki? Gdzie zamierzasz trenować?
JP: Mój trening nie będzie różnił się znacząco od tego, co robię z reguły. Obecnie dopinamy szczegóły logistyczne związane z obozem treningowym. Jedno jest pewne, nie będziemy szukać żadnych egzotycznych miejsc. Dalekie podróże nie miałyby sensu.

Jaka jest najgroźniejsza broń Hopkinsa?
JP: Jego umysł, on ciągle myśli w ringu. Myślenie to trzecia pięść Bernarda. Prawdopodobnie to jest jego najlepszy element, który stosuje w każdej swojej walce. Na dodatek on ucieka się do faulów, a jego znakiem rozpoznawczym jest uderzanie po gongu…

Załóżmy, że pokonasz Hopkinsa. Co dalej? Rewanż z Dawsonem, walka z Cloudem?
JP: Myślę tylko o najbliższej walce. Najpierw Hopkins, potem skupimy się na kolejnym celu.

Pierwszy raz mamy okazję przeprowadzać z Tobą wywiad, więc zadam rutynowe pytanie. Kiedy rozpocząłeś treningi bokserskie?
JP: Wybrałem się na salę treningową za namową brata, kiedy byłem dzieciakiem. Poważniejsze treningi rozpocząłem w wieku 14 lat. Wiedziałem, że trafię do kadry narodowej, a potem przejdę na zawodowstwo.

Przybliż nam nieco swoją karierę amatorską.
JP: To był znakomity czas dla mnie. Boks amatorski jest dla sportowca niezwykle ważny. Bez odpowiedniego przygotowania z ringów amatorskich masz braki w abecadle bokserskim. Uwielbiam podróżować. Mam na koncie kilka pamiętnych sukcesów. Złoty medal na turnieju Francophone i również medal ze złotego kruszcu zdobyty w rozgrywkach Wspólnoty. Niesamowitym turniejem jest Olimpiada. Jednak trzeba mieć ogromne doświadczenie, żeby zaistnieć na Igrzyskach.

Chciałbyś coś przekazać polskim kibicom boksu i czytelnikom BOKSER.ORG?
JP: Pewnie! Kocham polskich kibiców, jesteście niesamowici. Co ciekawe, jest pewien człowiek z Polski, który miał naprawdę duży wpływ na moją karierę amatorską. Nazywa się Matt Mizerski. Był na stanowisku Dyrektora Technicznego ds. Boksu w Kanadzie. Często wspominał o zaawansowanym poziomie boksu w Polsce. Zgadzam się z nim. Polska "produkuje" świetnych pięściarzy, znakomitym przykładem jest Tomasz Adamek. To jeden z moich ulubionych bokserów, uwielbiam gościa!

Rozmawiał: Piotr Jagiełło