JOEY DAWEJKO WSPOMINA SZALONĄ AMATORSKĄ WALKĘ TYSONA FURY'EGO

Redakcja, Fighthype

2019-06-25

Joey Dawejko (19-7-4, 11 KO) był ostatnio na ustach kibiców boksu po tym, jak rzekomo znokautował Anthony'ego Joshuę podczas sparingu przed walką Brytyjczyka z Andym Ruizem. Dawejko sparował i boksował z wieloma znakomitymi zawodnikami, a szczególnie zapadł mu w pamięć Tyson Fury (28-0-1, 20 KO), z którym nie skrzyżował wprawdzie rękawic, ale z bliska obserwował jedną z dawnych walk fenomenalnego 'Króla Cyganów'.

- Myślę, że Tyson Fury znów wyboksuje Wildera. Pamiętam, jak klub bokserski Harrowgate, w którym zaczynałem swoją przygodę z boksem, organizował mecze z reprezentacją Irlandii. Dwa razy walczyłem w tych meczach, dwa razy wygrałem. Podczas jednego z tych meczów Tyson Fury walczył z Maurice'em Byarmem (Byarm to zawodowiec od 2009 roku, legitymuje się obecnie bilansem 14-2-1, 10 KO, znany jest m.in. z walk z Magomedem Abdusalamowem i Bryantem Jenningsem, temu drugiemu stawił porządny opór - przyp.red.). To był naprawdę szalony pojedynek, do momentu, w którym Fury trafił potężnym ciosem. Byarm wstał, ale walka została przerwana - wspomina ''Czołg'', który był w boksie olimpijskim m.in. młodzieżowym mistrzem świata. Ostatnie trzy walki zawodowe Dawejki to porażki (z Siergiejem Kuzminem, Andriejem Fiedosowem i wspomnianym Bryantem Jenningsem), ale widać, że Joey wreszcie zaczął mocniej trenować, wygląda w ringu coraz lepiej i w starciu z debiutującym w wadze ciężkiej Muratem Gasijewem 27 lipca nie będzie stał na straconej pozycji.

DAWEJKO: GROŻONO MI ŚMIERCIĄ >>>

Przypomnijmy, że Tyson Fury boksował w barwach Irlandii również na polskiej ziemi. Było to w listopadzie 2007 roku w Rzeszowie, podczas meczu z reprezentacją Polski. Tyson występował wówczas jako Luke Furey i pokonał przez RSC Michała Jabłońskiego. Bilans amatorski Fury'ego to według większości źródeł 31-4. Kariera Tysona w boksie olimpijskim została jednak wcześnie zakończona - John Fury stwierdził, że przynależność jego syna do społeczności travellersów uniemożliwiła mu regularne starty w barwach narodowych, zarówno irlandzkich, jak i angielskich.