MAŁE PIĘŚCI: RUENROENG vs SHIMING

Oczy bokserskiego świata będą dziś zwrócone na Makau. Zobaczymy tam bohatera współczesnych Chin, Zou Shiminga w starciu z tajskim Bernardem Hopkinsem, znakomitym Amnatem Ruenroengiem. Stawka jest bardzo wysoka, szczególnie dla pewnego starego satrapy. Kiedy nadchodzą spektakle takiego kalibru, ''Małe pięści'' przedstawiają prognozy wojenne.

AMNAT RUENROENG VS ZOU SHIMING

       Scenariusz sobotniego wieczoru wydaje się zaplanowany. Zwycięski Shiming ma utonąć w objęciach Freddiego Roacha i podziękować Bobowi Arumowi, który zainwestował ogromne pieniądze na rynku Państwa Środka. Dwukrotny mistrz olimpijski jest kluczowym elementem planu Aruma, magnesem przyciągającym kibiców. Dla większości z nich Ruenroeng to anonimowy zawodnik, poświęcany na ołtarzu chińskiego bożka. Tymczasem 35-letni Tajlandczyk (mistrz świata IBF wagi muszej) posiada szereg atutów, które mogą pogrzebać cały rytuał.
       Przypomnijmy, że doszło już do trzech walk Ruenroenga z Shimingiem. Miały one miejsce w czasach amatorskich. Pierwszą sensacyjnie wygrał Amnat, dwie kolejne są owiane kontrowersjami. W Tajlandii panuje opinia, że ''złoty chłopak'' dostał prezenty od sędziów. Również w dzisiejszym starciu będą oni prawdopodobnie wspierać Shiminga. Jeżeli Ruenroeng nie zdoła wyraźnie wygrywać rund, trudno się spodziewać jego zwycięstwa. Ostatni rok pokazał jednak, że Amnat jest bokserem światowej klasy. Najpierw pokonał doświadczonego Rocky’ego Fuentesa i zdobył wakujący tytuł, potem wyboksował na wyjeździe faworyzowanego gwiazdora Kazuto Iokę, a na koniec odprawił byłego mistrza świata amatorów McWilliamsa Arroyo. Każde z tych zwycięstw odsłoniło inny wymiar stylu. Tajlandczyk korzysta przede wszystkim z rewelacyjnych warunków fizycznych (zasięg ramion 177 cm), dominując rywali lewym prostym i kontrującymi ciosami z obu rąk. Dysponuje bogatym arsenałem ofensywnym (m.in. długimi podbródkowymi, które zadaje nawet opierając się o liny), co w połączeniu z dobrym timingiem czyni go wyjątkowo skuteczną maszyną. W dodatku mądrze porusza się w ringu i agresywnie klinczuje w momentach zagrożenia. Przydają mu się tutaj umiejętności nabyte w pojedynkach muay thai. Właśnie ten sport uprawiał aż do 2006 roku, kiedy poszedł siedzieć za napad z bronią w ręku. Był zdesperowanym ćpunem, ale w kryminale zajął się boksem i odmienił swój los. Szybko dostrzeżono w nim talent, powołano do reprezentacji kraju. Jako amator zdobył brązowy medal mistrzostw świata w Chicago i walczył w ćwierćfinale igrzysk w Pekinie. Przegrał tam z Mongołem Serdambą, który w finale uległ Shimingowi.

       Zou czuł się w boksie olimpijskim jak ryba w wodzie, jednak wciąż nie wygląda na zawodowego hegemona. W swojej ostatniej walce, przeciwko przeciętnemu Tajowi Kwanpichitowi nie pokazał odpowiedniej kondycji, refleksu w obronie i zdolności do wykończenia zranionego rywala. Mimo tych wad, poprawił technikę zadawania mocnych ciosów, która w pierwszych zawodowych pojedynkach stała na miernym poziomie. Oczywiście nie stanowi ona teraz podstawy. Chińczyk dalej bazuje głównie na pracy nóg i bardzo szybkich kombinacjach. To zapewniło mu sławę, miejsce w sercach narodu. W pojedynku z Ruenroengiem będzie musiał wznieść się na wyżyny swojego kunsztu. Walka powinna się rozegrać w dystansie, zadecydować może plan taktyczny. Shiming postawi pewnie na dużą aktywność i narzuci ostre tempo. Czy je wytrzyma? Śmiem twierdzić, że pierwsze rundy będą wyrównane, ale bardziej wielowymiarowy Amnat stopniowo zacznie przejmować kontrolę. Liczę na zwycięstwo tego niedocenianego wojownika. Wai Khru Ram Muay.