Zgodnie z naszymi wcześniejszymi zapowiedziami, w obchodzonym na BOKSER.ORG Roku Muhammada Alego, związanym z jubileuszem 70. urodzin tego legendarnego pięściarza, przypominać będziemy różne, często mniej znane ciekawostki z jego biografii. Dziś jest ku temu doskonała okazja. Dokładnie 50 lat temu, 10 lutego 1962 roku, na ringu w nowojorskiej Madison Square Garden, występując jeszcze pod nazwiskiem Cassius Clay, mistrz olimpijski z Rzymu i przyszły król wagi ciężkiej znalazł się po raz pierwszy w zawodowej karierze na deskach. Stało się to w jego jedenastej profesjonalnej walce i to już w pierwszej rundzie. Rywal Claya, znany z mocnego uderzenia, choć reprezentujący bardzo przeciętny poziom bokserskiego rzemiosła Sonny Banks trafił kontrującym lewym sierpowym, który ściął mistrza olimpijskiego z nóg. Clay szybko się jednak pozbierał i gdy znany sędzia ringowy Ruby Goldstein doliczył do dwóch, już stał wyprostowany. Po odliczeniu do ośmiu i wznowieniu walki nie szukał ratunku w klinczu, lecz przypuścił zdecydowany atak, w kolejnym starciu rzucając z kolei swego rywala na deski. Jego przewaga rosła z rundy na rundę i ostatecznie Banks przegrał przez TKO w czwartym starciu. Co ciekawe, Clay przed walką zapowiedział, że znokautuje Banksa właśnie w tej rundzie i była to pierwsza tego typu jego zapowiedź, z których zasłynął w kolejnych pojedynkach.